Lieve mama en papa, broer en zus, oma en opa, tante en nonkel, vriendje of vriendinnetje
We hebben de voorbije nacht heerlijk gedroomd over alle avonturen die we vandaag zouden meemaken. Alleen was de vraag welke dromen werkelijkheid zouden worden en welke misschien eerder een nachtmerrie. Voor Victoria van 6C was het net zoals Lina gisteren een mooie droom. Haar klasgenoten maakten haar wakker met een mooi concerto ‘Happy birthday’.
De leerlingen van 6A beleefden echter tegen de ochtend allemaal een nachtmerrie. Het sneeuwde binnen in de kamers en onze bengels waren onmiddellijk klaarwakker. Verontwaardiging alom en er zou bij de directie klacht neergelegd worden wegens slechte isolatie.
Met grote honger keken we uit naar het ontbijt. Er was weer genoeg keuze en vele boterhammen werden verorberd.
Het skiën gaat steeds beter en beter. De beginnelingen maken met heel veel souplesse mooie bochtjes en de snelheid neemt ook gestaag toe. Geweldig hoe veel vorderingen ze maken. Ook onze gevorderden legden vele kilometers af en werkten verder aan hun techniek. Al denken sommige skiërs dat techniek samengaat met snelheid wat niet het geval is. Iedereen kwam superenthousiast terug van de skiles en er werden heel wat verhalen verteld bij het middagmaal.
Veel tijd om de rusten na het middageten kregen we niet want de juffen en meesters hadden een wandeling in elkaar gestoken naar een boerderij en de fromagerie. We mochten zelfs onze poepslee niet meenemen. Veel enthousiasme voor de wandeling werd er niet getoond. ‘Moet dat echt?”, “Kunnen we niets anders doen?”, heel wat gezaag en geklaag.
Maar al dat gezeur verdween als sneeuw voor de zon als ze de eindbestemming in het vizier kregen. Helemaal geen boerderij of fromagerie maar het TOBOGANNING PARK!!!
Vol ongeduld moest er geluisterd worden naar de afspraken maar éénmaal dat voorbij was, stormden onze bengels met hun band naar de verschillende banen. De ene baan was al wat steiler dan de andere, banden werden aan mekaar vastgemaakt en er werd heel wat bij elkaar gegild. Alles verliep heel veilig want bij elke baan stond er een medewerker van het park. Na ongeveer twee uur moesten we onze banden terug inleveren en dat was niet naar onze zin. “Kunnen we nog eens terugkomen?”, was een veel gestelde vraag.
In het hotel kregen we als vieruurtje een pannenkoek en sinaasappelsap. Na een verkwikkende douche was het tijd voor de zangstonde en toneel nummer 4.
De avondactiviteit hielden we vandaag rustig: we versierden onze witte t-shirt met een mooie tekening.
Rond de klok van 21 uur verkeerde iedereen in dromenland. Vandaag was weer een dag om nooit meer te vergeten. Wat kan het leven toch mooi zijn!!!
Fijn weekend iedereen. Geniet ervan want wij gaan dat ook doen.
Jullie HAPPY HAPPY KIDS!!!!!!
